ต้องปรบมือให้เลย ร้านเค้กขึ้นป้าย จอดรถหน้าร้านได้ หวังสร้างจิตสำนึกให้สังคม

เมื่อวันที่ 3 ก.พ. 2566 ได้มีผู้ใช้เฟสบุครายหนึ่งซึ่งเป็นเจ้าของร้าน ต้อยเค้กเฮ้าส์ ได้โพสต์ข้อความว่า… ไม่ต้องพูดกันมาก เพราะถนัดลงมือทำมากกว่าพูด พร้อมกับโพสต์ภาพหน้าร้านที่มีป้ายข้อความว่า…

ริมฟุตบาทและทางเดินเท้า เป็นที่สาธารณะ รถทุกคันสามารถจอดได้ ร้านต้อเค้กเฮ้าส์ ขอขอบคุณลูกค้าทุกท่านที่มาอุดหนุน และทางร้านไม่เคยห้ามจอดรถ ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น

จากนั้นได้มีการแชร์ออกไปเป็นจำนวนมากรวมทั้งได้มีผู้เข้ามาแสดงความคิดเห็นอย่างมากมาย เช่น โดนใจมากค่ะพี่จอย ต้องแชร์เป็นตัวอย่างให้โลกรู้,น่ารักมากค่ะ ทุกวันนี้หาที่จอดรถยากมาก ต้องอ่านป้ายดีๆ ถ้าลงรถมา เค้ามองหน้าก็หนาวละ

รักเลยคะ แบบนี้ ชอบจังเลย เคยไปจอดบางร้านไล่ที่ ถึงขนาดต้องโทรเรียกตำรวจมาเคลีย หนูเคยไปจอดตรงหน้า ธนชาติอ่ะแม่ เดิมข้ามไปซื้อหมูปิ้ง มีลุงคนนึงมาตะโกนไล่ ห้ามจอดจอดไม่ได้ รถขนส่งจะมาจอด ว้ากใส่ดังมาก เป็นต้น

จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบว่าร้านดังกล่าวเป็นร้านทำและจำหน่ายเค้กกลางตัวเมืองเพชรบูรณ์ ส่วนที่บริเวณหน้าร้านมีรถยนต์และรถจักรยานยนต์จอดอยู่ 2-3 คัน

น.ส.จอย เจ้าของร้านดังกล่าวเปิดเผยว่า ตนเปิดร้านเค้กมาหลายปีและเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป แต่เมื่อไม่นานมานี้ได้มีลูกค้าเข้ามาพูดคุยว่ามีคนบอกว่าร้านของตนเองห้ามไม่ให้รถใครมาจอดหน้าร้าน

ตอนแรกตนก็ไม่คิดอะไรมาก ต่อมาเริ่มมีลูกค้าหลายคนเข้ามาพูดคุยเรื่องดังกล่าว รวมทั้งทักเข้ามาถามในข้อความส่วนตัว ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคนที่เอาไปพูดมีจุดประสงค์ไร และตนก็ไม่อยากที่จะไปยุงด้วย

จึงได้จ้างคนทำไวนิลประกาศให้ลูกค้าและคนทั่วไปทราบว่าริมถนนหน้าร้านตน รวมทั้งบนฟุตบาทสามารถจอดได้ทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์ ถึงแม้จะไม่ใช่ลูกค้าก็สามารถมาจอดได้

เพราะว่าเป็นที่สาธารณประโยชน์ ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง หรือของเจ้าของบ้าน ทุกคนสามารถใช้ร่วมกันได้ หลังจากโพสต์ไปตนก็ไม่นึกว่ากระแสจะแรงขนาดนี้ มีคนนำไปแชร์ต่อจำนวนมาก แถมลูกค้าบางรายก็มาอุดหนุนจากกระแสโพสต์ภาพดังกล่าว

ด้านลูกค้ารายหนึ่งเปิดเผยว่าตนอยู่ในตัวเมืองเพชรบูรณ์ รู้จักร้านเค้กนี้มานานแล้ว แต่นาน ๆ จะมาอุดหนุน แต่ในวันนี้เห็นโพสต์ของเจ้าของร้านที่ถูกแชร์ออกไป รู้สึกประทับใจกับป้ายและแนวคิดจึงได้ขี่รถจักรยานยนต์มาอุดหนุนเพื่อเป็นกำลังใจของคนที่มีจิตสำนึกต่อสังคมแบบนี้

ที่มา: ต้อยเค้กเฮ้าส์

About the author

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *