วันที่ 17 มิ.ย. 2565 ได้รับการร้องเรียนจากชาวบ้านแห่งหนึ่งใน ต.โคกว่าน อ.ละหานทราย จ.บุรีรัมย์ ว่าผู้ใหญ่บ้านใช้อำนาจเกินกว่าเหตุ ขับไล่ลูกบ้านซึ่งเป็นครอบครัวพิการและยากไร้ ออกจากหมู่บ้านตอนกลางคืน เพราะไม่พอใจที่ลูกชาย อายุ 12 ปี ซึ่งเป็นเด็กที่มีความบกพร่องทางสมอง ชอบเข้าไปลักขโมยของในบ้านผู้ใหญ่บ้าน
ทั้งนี้ผู้ใหญ่บ้านยังข่มขู่ด้วยว่าถ้ากลับมาอยู่ในหมู่บ้านอีกจะเผาบ้านหลังที่ครอบครัวดังกล่าวอาศัยอยู่ให้หมดด้วย ณ.ยังหมู่บ้านดังกล่าว พบบ้านไม่มีเลขที่ลักษณะเหมือนกระต๊อบ หลังคา และฝาผนังล้อมรอบด้วยสังกะสีสภาพเก่า ภายในไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ ซึ่งอาศัยอยู่ทั้งหมด 4 คน คือ นางไพฑูรย์ (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 57 ปี ผู้เป็นแม่, น.ส.วันวิสา อายุ 33 ปี ลูกสาวคนโต ซึ่งพิการสมองและกล้ามเนื้ออ่อนแรง, ด.ช.วันเฉลิม อายุ 12 ปี ลูกชายคนเล็ก ซึ่งมีความบกพร่องทางสมอง และ ด.ช.สงกรานต์ อายุ 10 ปี ซึ่งเป็นลูกชายของ น.ส.วันวิสา
จากการสอบถาม นางไพฑูรย์ เปิดเผยว่า หลังจากสามีเสียชีวิตก็ไม่มีบ้านอยู่ จึงได้พาลูกหลานมาขออาศัยอยู่กับญาติที่หมู่บ้านนี้มากว่า 6 ปีแล้ว ซึ่งญาติก็ใจดีให้ปลูกกระต๊อบในที่ดินของเขาพอได้อยู่อาศัยจนถึงทุกวันนี้ กระทั่งเมื่อช่วงเย็นวันที่ 14 มิ.ย. ผู้ใหญ่บ้านซึ่งมีท่าทางโมโหได้เข้ามาขับไล่ตนพร้อมลูกๆ และหลาน ให้ออกจากหมู่บ้าน อ้างว่าทนไม่ไหวที่ลูกชายคนเล็กของตน เข้าไปขโมยของในบ้านหลายครั้ง
ซึ่งตอนที่ผู้ใหญ่มาไล่ตนกำลังหุงข้าวทำกับข้าวให้ลูกกิน แต่ผู้ใหญ่บอกว่าไม่ต้องทำไม่ต้องกิน ให้รีบเก็บข้าวของออกไปเลย ตอนนั้นตกใจและกลัว เพราะผู้ใหญ่แสดงอาการโมโหมาก จึงรีบเก็บข้าวของเท่าที่พอจะเอาไปได้ใส่ในรถเข็น แล้วพาลูกกับหลานเดินร้องไห้ไปตามถนนเรื่อยๆ แบบไม่มีจุดหมาย เดินไปไกลประมาณ 3 กิโลเมตร ก็บอกกับลูกๆ ทั้งน้ำตาว่าเดี๋ยวหาที่นอนในป่าข้างทางไปก่อน เพราะไม่รู้จะไปไหน
กระทั่งมีญาติมาตามให้กลับไปที่บ้าน ด้าน นางยศ อายุ 39 ปี หลานสาว นางไพฑูรย์ บอกว่า ผู้ใหญ่บ้านใช้อำนาจเกินกว่าเหตุ จู่ๆ ก็มาขับไล่ครอบครัวของป้า ทั้งยังขู่ว่าหากกลับมาจะรื้อบ้านหรือเผาทิ้ง ตนก็อยากจะถามว่าผู้ใหญ่บ้านมีสิทธิ์อะไรถึงมาใช้อำนาจขับไล่ลูกบ้าน ถ้าลูกหลานไปลักขโมยของก็ให้ดำเนินการไปตามกฎหมาย อยากขอความเป็นธรรมให้หน่วยงานเกี่ยวข้องเข้ามาตรวจสอบและช่วยเหลือด้วย
ขณะที่ นางวรรณา ดวงมาลา รองนายก อบต.โคกว่าน กล่าวว่า หลังได้รับแจ้งจากชาวบ้านและญาติของ นางไพฑูรย์ ก็ตกใจจึงรีบเดินทางไปดูก็ไม่พบครอบครัวนี้อยู่ที่บ้านแล้ว จึงได้ขับรถออกตามไปหา พร้อมกับญาติ ไปเจอ นางไพฑูรย์ พร้อมลูกและหลาน พากันนั่งร้องไห้อยู่ริมถนนห่างจากหมู่บ้านประมาณ 3 กิโลเมตร เห็นสภาพแล้วน่าสงสารมาก จึงไปบอกให้ทั้ง 4 คนขึ้นรถของตนแล้วกลับไปที่บ้านก่อน แล้วค่อยหาแนวทางแก้ไขปัญหาทีหลัง จากนั้นตนก็ไปสอบถามผู้ใหญ่บ้านว่าทำไมถึงไล่ครอบครัวนี้
ผู้ใหญ่บ้านก็บอกว่าเขามีสิทธิ์ที่จะไล่ เพราะครอบครัวนี้สร้างความเดือดร้อนให้กับคนในหมู่บ้าน รวมถึงบ้านของผู้ใหญ่ด้วยก็ถูกขโมยของหลายครั้ง ตนก็อธิบายว่าถ้าเด็กทำผิดจริงก็ให้เป็นไปตามกระบวนการทางกฎหมาย ไม่มีสิทธิ์ที่จะไล่เขาออกจากหมู่บ้าน ผู้ใหญ่ก็ตอบว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นมาเขาจะรับผิดชอบเอง
จากกรณีดังกล่าวตนก็อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น และช่วยเหลือครอบครัวนี้ด้วย จะได้ไม่เกิดปัญหาบานปลาย หลังจากนั้นผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังบ้านผู้ใหญ่บ้าน เพื่อสอบถามข้อเท็จจริง แต่พบว่าบ้านปิดล็อกประตูไม่มีใครอยู่ สอบถามชาวบ้านใกล้เคียงก็บอกว่าไม่รู้ว่าผู้ใหญ่ไปไหน แต่วันนี้ไม่เห็นอยู่ที่บ้าน ซึ่งผู้สื่อข่าวก็พยายามโทรศัพท์ไปสอบถามแต่ก็ไม่มีใครรับสาย
